လျှပ်စစ်သံလိုက် induction အပူပေးခြင်းနိယာမ
1831 ခုနှစ်တွင် Michael Faraday သည် Electromagnetic induction heating ကို ရှာဖွေတွေ့ရှိခဲ့သည်။ အခြေခံ သော induction အပူ၏နိယာမ Faraday ရှာဖွေတွေ့ရှိမှု၏ အသုံးချပုံစံတစ်ခုဖြစ်သည်။ အမှန်မှာ၊ ဆားကစ်တစ်ခုမှတဆင့် စီးဆင်းနေသော AC လျှပ်စီးကြောင်းသည် ၎င်းအနီးရှိ အလယ်တန်းပတ်လမ်းတစ်ခု၏ သံလိုက်လှုပ်ရှားမှုကို အကျိုးသက်ရောက်စေသည်။ ပင်မပတ်လမ်းအတွင်းရှိ လျှပ်စီးကြောင်းအတက်အကျသည် အိမ်နီးချင်းအလယ်တန်းပတ်လမ်းတွင် လျှို့ဝှက်ဆန်းကြယ်သောလျှပ်စီးကြောင်းကို မည်သို့ထုတ်ပေးသည်ဟူသော အဖြေကိုပေးပါသည်။ Faraday ၏ရှာဖွေတွေ့ရှိမှုသည် လျှပ်စစ်မော်တာများ၊ ဂျင်နရေတာများ၊ ထရန်စဖော်မာများနှင့် ကြိုးမဲ့ဆက်သွယ်ရေးပစ္စည်းများကို ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်လာစေခဲ့သည်။ သို့သော်၎င်း၏အပလီကေးရှင်းသည် အပြစ်ကင်းစင်ခြင်းမရှိပေ။ induction အပူပေးခြင်း လုပ်ငန်းစဉ်အတွင်း ဖြစ်ပေါ်သည့် အပူဆုံးရှုံးမှုသည် စနစ်တစ်ခု၏ အလုံးစုံလုပ်ဆောင်နိုင်စွမ်းကို ထိခိုက်စေသည့် အဓိက ခေါင်းကိုက်ခြင်း ဖြစ်သည်။ သုတေသီများသည် မော်တာ သို့မဟုတ် ထရန်စဖော်မာအတွင်း၌ရှိသော သံလိုက်ဘောင်များကို ကာရံထားခြင်းဖြင့် အပူဆုံးရှုံးမှုကို လျှော့ချရန် သုတေသီများက ရှာဖွေခဲ့ကြသည်။
လျှပ်စစ်သံလိုက် လျှပ်ကူးမှုဖြစ်စဉ်တွင် ဖြစ်ပေါ်နေသည့် အပူဆုံးရှုံးမှုသည် ဤဥပဒေကို ကျင့်သုံးခြင်းဖြင့် လျှပ်စစ်အပူပေးစနစ်တွင် ထုတ်လုပ်မှုအပူစွမ်းအင်အဖြစ်သို့ ပြောင်းလဲသွားနိုင်သည်။ စက်မှုလုပ်ငန်းအများအပြားသည် induction အပူပေးခြင်းကို အကောင်အထည်ဖော်ခြင်းဖြင့် ဤအောင်မြင်မှုအသစ်မှ အကျိုးကျေးဇူးများ ရရှိခဲ့ကြသည်။
